نقش فرهنگ شهری برنیازها ومصرف فرهنگی شهروندان تهرانی

جامعه‌شناسان، فرهنگ شهری را ، احساس تعلق جمعی و درونی به مجموعه عناصر مادی و معنوی زندگی شهروندی تعریف می‌‌کنند. پژوهش" مطالعه موردی فرهنگ شهری در تهران " به روش پیمایش، با جامعه آماری 18 سال به بالا، حجم نمونه( N=400 )،به شیوه احتمالی و به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انجام شد.نتایج تحقیق نشان داد نیازهای فرهنگی پاسخگویان درگروه‌ها و طبقات مختلف گوناگون است. آنچه برای یک گروه نیاز محسوب می‌شود ممکن است درگروه‌های دیگر چندان مورد توجه نباشد. از سوی دیگر، درصد پایین احساس نیاز در گروه‌های تحصیلی و درآمدی پایین، اگرچه از جهتی متأثر از عوامل و موانع مطرح شده از سوی پاسخگویان است، اما از جهت دیگر اولویت‌های نیازی این دسته از افراد را نشان می دهد. بنابراین نادیده گرفتن برخی نیازها یا بی‌توجهی به آنها باعث از بین رفتن نیاز نمی‌شود، بلکه زمینه آشفتگی و بی‌نظمی‌ را به تدریج در قالب تقلیل فرهنگ شهری به ویژه تاثیرآن برکنش شهروندان در ابعاد مختلف در بلند مدت منجر می شود و افراد برای ارضای نیازهای خود جایگزین‌های دیگری را انتخاب می‌کنند که‌گاه متناسب با ارزش‌های فرهنگی به ویژه فرهنگ‌ شهری جامعه منطبق‌نیست یا پاسخگویی مناسبی برای آن نیازها محسوب نمی شود و در نهایت، میزان رضایت، شادی‌، نشاط و احساس افتخار به خود و فرهنگ شهری‌ را‌در کنش های شهروندی کاهش می‌دهد.